Wojnowo

Król Fryderyk Wilhelm III w 1825 r. wyznaczył im tereny w Puszczy Piskiej o mało żyznej glebie, słabo zamieszkane, wyludnione na skutek epidemii i wojny napoleońskiej. Staroobrzędowcy czyli członkowie odłamu cerkwi prawosławnej, który nie przyjął zmian wprowadzonych przez patriarchę Nikona w 1653 r., pozostawali na nich poza zasięgiem carskiej władzy, swobodnie mogli więc rozwijać swą organizację religijną.

Śladem tego jest założona przez nich wieś Wojnowo usytuowana 18 km na południowy zachód od Mikołajek. Oprócz zabytkowych, wystawionych w końcu XIX i na początku XX w. chałup zachował się w niej XIX-wieczny zespół klasztorny, w którego skład wchodzi dom zakonny, 2 domy furtialne, brama, zabudowania gospodarcze a także maleńka, murowana, zbudowana w latach 1923-27 molenna.

W jej ikonostasie inaczej niż w cerkwi prawosławnej nie ma carskich wrót, tylko wiszą w rzędach ikony przedstawiające Trójcę Świętą, Matkę Boską, Chrystusa i proroków. W świątyni prezentowane są także zdjęcia przedwojennego Wojnowa.

Przy klasztorze znajduje się cmentarz staroobrzędowców. We wsi zachowała się również drewniana cerkiew Zaśnięcia NMP wystawiona w latach 1920-23. Została zbudowana przez jednowierców czyli tych staroobrzędowców, którzy powrócili do jedności z cerkwią prawosławną, ale przy zachowaniu dawnych obrzędów.

Obecnie jest ona cerkwią prawosławną, przy której funkcjonuje żeńska wspólnota klasztorna.